Isabella 2

An deireadh seachtaine seo caite, tionóladh an naoú comhdháil idirnáisiúnta liteartha déag ar fhicsean eolaíochta “RosCon” ag teach lóistín Lesnye Dali in aice le Moscó. Bíonn go leor imeachtaí ar siúl ag an gcomhdháil, lena n-áirítear iad siúd atá dírithe ar údair óga - máistir-ranganna le Sergei Lukyanenko agus Evgeniy Lukin.

Ní mór dóibh siúd ar spéis leo scéal a sheoladh. Déanann an coiste eagrúcháin modhnóireacht tosaigh chun ceanglais fhoirmiúla a chomhlíonadh, agus roghnaíonn sé freisin an líon riachtanach scéalta do gach máistir-rang.

Mar chuid de na máistir-ranganna, pléitear scéalta na rannpháirtithe go léir, agus tugann an máistir meas a chuid moltaí, cáineadh agus, sa deireadh, roghnaíonn sé an scéal is fearr. Faigheann an buaiteoir teastas comórtha ar phríomhchéim na hócáide.

Bhí an t-ádh orm páirt a ghlacadh in imeacht Sergei, agus anois tá an scéal á fhoilsiú agam do gach duine a fheiceáil. Bhraith na scríbhneoirí an scéal, a ligean le rá, débhríoch. D'fhéadfadh sé seo a bheith i bpáirt toisc go bhfuil sé an-geeky. Tá súil agam go bhfaighidh sé a léitheoir ar Habré, agus beidh deis agam tástáil A/B a dhéanamh ar léirmheasanna ó lucht féachana éagsúla.

Tá an scéal féin faoi bhun an ghearrtha. An bhfuil ceisteanna nó cáineadh? Táim ag fanacht sna tuairimí.

Isabella 2

Ní raibh aon spásanna páirceála ag an mbealach isteach chuig an ionad imbhreithe. Shiúil Angelica i gciorcail trí na sráideanna beaga, ag lorg cá háit le páirceáil, ach ní raibh spásanna ar bith ann.

Taobh thiar di, i suíochán linbh, shuigh a hiníon dhá faoin gcéad, cailín trí bliana go leith d'aois, thar a bheith cliste agus gníomhach. Bhí m'iníon díreach tar éis an aois ag a dtuigeann duine na rialacha a bhaint amach agus bhí sí an-chorraithe le gach rud a théann i gcoinne na dtoirmisc. Fágadh inscríbhinní ar bhallaí na dtithe.

- Tá roinnt maistíní anseo, ní mór dúinn iad a chur sa phríosún!
“Ní féidir linn gach duine a chur i bpríosún.”
- Ach is coirpigh iad! Scrios siad na ballaí! — ní raibh aon teorainn le fearg na h-iníne

Thiomáin an carr an tríú cuid eile den sráid ghearr agus rith sé isteach i dtranglam tráchta. Díreach os coinne fuinneoga na hiníne bhí balla liath tí le tuar ceatha geal péinteáilte air. Shíl an iníon faoi:

- Mmm... is maistíní cineálta iad seo...

Phléasc sraith cumainn a bhain le tuar ceatha tríd a ceann láithreach, agus chrom sí go brónach. Bhí sé riachtanach íomhá den sórt sin ar dtús íon a salach.

Ní raibh an duine beag in ann díriú ar rud amháin i bhfad, mar sin d’athraigh sí:

-Cá bhfuil muid ag dul?
- Táimid chun deartháir a cheannach duit.

Táimid tar éis teacht.

Chomh luath agus a d’éirigh linn as an gcarr, scread an duine beag láithreach go raibh sí ag iarraidh go ndéanfaí “láimh” uirthi. Chuaigh cúl tanaí Angelica i bhfeidhm ar a leithéid de thromchúis láithreach. Ach ní raibh aiféala ar Angelica. Chuir an iníon a ceann chomh bog ar a gualainn agus bhrúigh sí í chomh dlúth sin gur shnámh Angelica le mothúcháin. Ní raibh sa duine beag ach iníon dhá faoin gcéad, an bhféadfadh sí a bheith i ndáiríre ag cuddle suas le duine éigin mar sin?

Bhí bealach isteach chuig an ionad imbhreithe tríd an oifig chláraithe. Thug altraí cúraim an leanbh go dtí an seomra feithimh, agus chuaigh Angelica chun an páipéarachas a líonadh.

— Ní mór duit an táille iontrála a íoc agus iarratas ar ailiúnas a shíniú.
- Maith go leor, ba mhaith liom cúig faoin gcéad.
- Tá brón orm, ach ní cheadaíonn ár scóráil tuismitheora ach dhá cheann duit. Níos cruinne, is é an íocaíocht tosaigh fiche míle iasachtaí, is é an t-íosmhéid le haghaidh ailiúnais leath faoin gcéad - uasmhéid de dhá, ach má íocann tú ranníocaíocht mhéadaithe agus árachais. Is tuismitheoir ró-óg tú, níl tú ach sé bliana déag agus tá níos mó inniúlachta gairmiúla ag teastáil uait.

- Ach cén fáth?
— Faraoir, ní nochtar na halgartaim scórála níos mine

Tháinig Angelica le haghaidh a dara leanbh, ach arís níor tugadh ach dhá faoin gcéad di. Bhí a fhios aici cheana féin go bhféadfadh sí a éileamh thart ar seacht lá sa bhliain le dhá faoin gcéad. D'aontaigh Angelica le gach rud, ach d'éirigh sé thar a bheith brónach.

Fear óg cúthail le seirbhís spáis TF a bhí sa chéad duine eile a chuaigh chuig an bot. Ní fhaca Angelica riamh é. Is dócha go bhfuil aithne aige ar mhuintir Anton. Thug Anton foláireamh do Angelica go gcuirfeadh sé í in aithne do dhuine nua agus é ag iompar clainne. Chríochnaigh Edward a chuid páipéir. Ní raibh sé ach beagán níos sine, ach bhí cead aige seacht déag faoin gcéad. B'fhéidir go mbeadh níos mó ceadaithe acu, ach d'iarr sé go díreach seacht mbliana déag. Fear óg an-smaointeach.

Angelica fhéach sé ar Edward enviously. Is iontach an rud é seacht gcinn déag... Seasca dó lá ar fad é sin.
Tá Edward seacht mbliana déag. Sin é a thosaigh sí ag glaoch air chuici féin. Ní mór dúinn caidreamh a bhunú leis - ba chosúil gurb é an duine ba fhreagraí de na tuismitheoirí eile go léir - agus beifear in ann aontú ar dhátaí áisiúla.

De réir an dlí, má tá sé níos mó ná cúig déag faoin gcéad, ansin is féidir leat a roghnú cheana féin cé na laethanta a bheidh agat, má tá sé níos lú ná cúig, is scairshealbhóir mionlaigh tú agus ní gá duit a roghnú - ní féidir leat a bheith ach le do leanbh. ar na laethanta a chinneann na príomhthuismitheoirí. Ná fiú aisling faoi laethanta saoire agus deireadh seachtaine.

Go gairid tháinig tuismitheoirí eile i láthair; bhí aithne aici ar an gcuid eile agus aoibh fáilte roimh chách.

Chuaigh muid i dteagmháil leis an chatbot, a mhodhnóidh an nós imeachta giniúna agus a eisíonn deimhnithe ábhartha. Ghlaodh guth an róba sa chiúnas le sollúntas fuar. Chuaigh óráid pathetic, le tacaíocht ó macalla beag, tríd an Halla ollmhór Conceptions.

“Ar an lá sollúnta seo chruinníomar chun ginearáil a dhéanamh.

Angelica shudded.

- Seas i gciorcal.

Tharraing an léasair ciorcal ar an urlár agus marcanna air áit ar cheart do gach ceann de na tuismitheoirí amach anseo seasamh. Fuair ​​Angelica a ceannlitreacha go tapa ar an urlár agus sheas sí san áit cheart.

- Leathnaigh do lámh dheas ar aghaidh.

Choinnigh gach duine amach a lámha.

— An aontaíonn tú an coincheap a chur i gcrích, a Mháire?
- Sea, aontaím!
- An aontaíonn tú Anton?
- Sea, aontaím!

Mar sin ceann i ndiaidh a chéile.

Síneadh lámh róbatach ó nideoige neamhfheiceálach sa tsíleáil agus, le snáthaid ar éigean faoi deara, ghlac sé braon beag fola tar éis gach “Sea, aontaím.”

Ar deireadh, fuarthas gach cead agus bailíodh an t-ábhar bitheolaíoch.
Bhog an lámh, le cruinneas máinlia robotic, na samplaí go léir isteach i gciúb i lár an tseomra. Ba chosúil nár tharla aon rud speisialta, ach go tobann d'éirigh sé an-scanrúil. Mhothaigh Angelica cineál ciúnas sioctha ag crochadh thart. Rinne sí buille faoi thuairim go raibh an cúlra éadrom ceoil a bhí ag gabháil leis an searmanas go neamhfheiceálach an t-am seo imithe. Ach ní amháin sin.

Tháinig an ciúnas ar chúis. Bhí an chuma ar an kuyu creathadh beagán agus go tobann d'iompaigh sé ó bhán neodrach go glas glowing.

D’fhógair an guth:

- Tá conception críochnaithe! Comhghairdeachas leis na tuistí!

Ansin lean sé ar aghaidh, ní go sollúnta a thuilleadh, ach go suaimhneach go suaimhneach:

“Mar a tharla sa tseanaimsir, cumasc sé chroí d’aon ghuth faoi aon díon amháin agus in aon ní amháin rinne siad an sacraimint is mó den chomh-pheacaíocht agus thug siad saol nua don domhan...

Shíl Angelica nach raibh sí i ndáiríre cumaisc le duine éigin anois, agus mar sin shín sí a lámh, mar sin cad...

- In ainm an phláinéid “New Tver”, an chumhacht a thug Seanad an phláinéid agus muintir na hImpireachta dom, ainmním thú dá réir:

- Anton, tuismitheoir singil.
- Maria, tuismitheoir a dó.
In ord.
— Angelica, tuismitheoir seisear.

Thosaigh an ceol arís, ag imirt sean-máirseáil sollúnta.

Chuir Fyodor mallacht air go ciúin. Scóráil sé féin agus Maria fiche faoin gcéad, ach níor aithin an chatbot randamach Síneach é ach mar thuismitheoir de thriúr. A mhalairt ar fad, bhí radharc Mháire ag lonrú le gliondar.

Fuair ​​Angelica a teastas freisin. Tuismitheoir #6. Anois tá sí ina máthair beirt leanaí. Is féidir leat a bheith bródúil as seo cheana féin! Is mór an trua go bhfuil orainn fanacht dhá mhí ar a laghad don leanbh féin.

- Mar sin, stop! Tá botún ann!

Bhí aghaidh Angelica líonta cheana féin le fuil ó fearg.

- Cá bhfaighimid tuismitheoir a seacht inár dteastas? Bhí seisear againn!

— Deontóir DNA is ea tuismitheoir seacht mbliana, ag ceartú seichimh ghéine criticiúla chun cinn a cheartú ar ndóigh
- Ní thuigim, íocaimid as seo, ach tá sé saor in aisce?
- Tá sé cruthaithe go dtagann leanaí níos cliste agus níos sláintiúla as seo
- Bhuel, nach mian leat ar a laghad sinn a chur in aithne?
- Ná bí buartha - tá tuismitheoir a seacht marbh le fada - stóráiltear a DNA samplach in Ionad Kostanay do Mheáchain agus Tomhais Chaighdeánacha... Tá staidéar maith déanta air agus tá sé iomlán sábháilte - mar sin úsáidtear é chun na slabhraí a fhorlíonadh le linn foirmiú suthanna.

Tháinig Edward suas:

- Déanann an stát urraíocht ar an ráta breithe, tógann sé suas le fiche faoin gcéad de na costais, agus mar mhalairt ba mhaith leis baill shláintiúla agus mheabhrach den tsochaí a fháil - mar sin tá gach rud tairbheach.
- Bhuel, tá sé seo de chineál éigin cheat!
- Ná bí buartha. — Chas Edward chuig an chatbot: “Robot! Cé mhéad forluí atá ag ár DNA le seicheamh tuismitheora a seacht?"
- Nócha naoi bpointe naoi faoin gcéad.
- Feiceann tú, nílimid beagnach lochtach agus níor ghá beagnach aon rud a cheartú ...

Aoibh Edward agus dá bhrí sin stop láithreach liking Angelica. Mhothaigh sí míshuaimhneas ar bhealach éigin faoin idirghabháil seo. Conas is féidir le duine atá marbh le fada a bheith ina thuismitheoir?

Chonaic Edward doiciméid Angelica thar a ghualainn.

- Wow, beidh sé seo do dara leanbh? An bhfuil grá agat do leanaí an oiread sin? Cén fáth?
- Is dócha toisc gur dílleachta mé agus gur tógadh mé le róbait?

Chas Angelica ar ais chuige agus shiúil sí i dtreo an slí amach. Shocraigh sí go daingean gan cumarsáid a dhéanamh leis an bhfear seo a thuilleadh.

An traein

Bhí Angelica díreach tar éis ocht mbliana déag a bhaint amach. Is cailín óg, deas, cuspóireach í. Tá gruaig fhionn dhíreach chíortha aici, fada, faoi bhun a guaillí. Bhí sí ag siubhal léi féin. Mar sin féin, ní raibh sí i bhfad le dul. Trí huaire an chloig ar an traein, agus tá tú ann. Tá pósadh agus saol nua ag fanacht léi.

Bhí Angelica neirbhíseach. Don tríú huair le linn an turais, chinn sí seiceáil a dhéanamh ar na doiciméid ba ghá a chur i láthair ar theacht di. Ní raibh ach dhá dhoiciméad ann.

Teastas clárúcháin le armas an spásárthaigh, agus treoracha pearsanta ó bhall d’fhoireann an spásárthaigh le marc ar éirigh thar barr sa scrúdú.

Dúradh sa nóta gur ag tosú amárach a ceapadh í mar bhean chéile an Leifteanant V.V. Venichkin, a bhí ina cónaí ann... Go bhfógraíodh ina bean chéile í óna naoi ar maidin an lae chomhfhreagrach agus gur ghá di teacht chuig láthair a fir chéile roimh an dáta sin. . Ceaptar pósadh ar feadh shaolré iomlán na gcéilí, ach amháin i gcásanna... nuair nach mbíonn aon leanaí sa chéad dá bhliain pósta nó nuair a fhaigheann duine de na céilí bás. Séala an Choimisiúin um Ghnóthaí Teaghlaigh agus Pósta.

Anseo thíos i gcló beag bhí coinníollacha maidir le foirceannadh an chonartha, díbeartha agus fíneálacha i gcás nach raibh aon sliocht ann, agus go leor rudaí eile. Bhí sé seo mar chuid den chomhaontú caighdeánach agus níor chuir sé eagla ar Angelica.

Bhí na treoracha go mór monstrous. Rialaigh sí gach rud - an gnáthamh laethúil, dáileadh na bhfreagrachtaí, conas cócaireacht, conas nigh, gach rud ...

Bhí ailt faoi dhualgas pósta sna treoracha fiú agus léigh siad go litriúil:

De réir do pharaiméadair fiseolaíocha, beidh an t-ord gníomhartha seo a leanas ar na cinn is táirgiúla: ba chóir don bhean a ceann a chaitheamh, a ghlúine síos, a ceann a ísliú agus a caoineadh go ciúin go dtí go ndéanann an fear na gníomhartha de réir a threoracha agus tuairiscíonn sé go bhfuil an dualgas pósta. comhlíonta. Tar éis seo, ní mór duit luí síos ar feadh deich nóiméad le do chosa ardaithe agus ansin nigh go maith. Déan arís gach lá.

Bhí sé seo contrártha le gach rud a bhí fós ar eolas ag Angelica faoin procreation; go teoiriciúil, ar ndóigh, bhí a fhios aici faoi ghnás ársa den sórt sin mar ghnéas, ach bhí gnéas mar mhodh procreation contrártha lena taithí saoil ar fad. Bhí beagnach gach ceann dá cairde ina máithreacha cheana féin, ach ní fhéadfadh aon cheann acu fiú smaoineamh ar an modh atáirgeadh seo.

Léigh Angelica faoi ghnéas i leabhair staire, ach níor shíl sí go raibh sé chomh simplí sin. Thug na seanóirí an iomarca aird air seo, ach scríobh siad go han-doiléir - sna treoracha do spásairí bhí gach rud i bhfad níos soiléire.

D'fhéach Angelica arís ar chlúdach an téacsleabhar spásaire. Sa phictiúr, chuaigh an spásárthach os cionn na cathrach. Ar ndóigh, bhí sé ollmhór, ach ní raibh tú in ann ionad imbhreithe a fheistiú ann fós. Tá sé sláintiúil freisin.

Lean Angelica uirthi ag athléamh a raibh ar eolas aici cheana féin. Ní raibh an chuma ar an scéal go raibh an cúrsa oiliúna speisialta do spásairí chomh ró-mhór di agus a bhí ar dtús. Go garbh, bhí sí ag súil le matamaitic ard-ord eile, ach bhí fisic de shaghas éigin anseo. Is féidir léi é a láimhseáil!

An traein

Tramanna... Cosnaíonn an traein go géar agus titeann go leor rudaí ó na seilfeanna. Níl sé soiléir cad a tharla, tá daoine ag rith ar an traein ag screadaíl "Timpiste!" D'eitil seoltóir róbait isteach sa charráiste. Bhí sé an-bheag, cosúil le liathróid leadóige, hovering in aon áit amháin - shouting an líne:

- Tá ríomhchláraitheoir ag teastáil uainn!

Bhog sé láithreach go pointe eile agus arís eile a ghlaoch:

- Paisinéirí comrade! An bhfuil ríomhchláraitheoir in bhur measc?

Mar a tharla sé, in ainneoin a mhéid, d'fhéadfadh sé a bheith an-ard nuair is gá.
Bhí dinimic a chuid gluaiseachtaí cosúil le heitilt chromáin. An seoltóir, mar a bhog sé, wheezed beagán le mótair beag bídeach nach bhféadfaí a fheiceáil.

- Tá ríomhchláraitheoir ag teastáil uainn!

Ní chuireann sé breacadh an lae ar Angelica a bhfuil de dhíth uirthi, ach freagraíonn sí ar deireadh:

- Mé! Ríomhchláraitheoir an tríú catagóir. Speisialtóireacht: robots beaga teicniúla agus tí.

Hovers an treoir in aice léi agus mearbhall soiléir.

— Tá fadhbanna againn leis an róbat a rialaíonn an locomotive. Níl a fhios agam an féidir leat é a láimhseáil ...

Thuig Angelica a amhras. Is é an róbait innill ghluaiste an sainchumas atá ag ríomhchláraitheoirí den chéad chatagóir, toisc gur feithicil an-chontúirteach í traein.

Is céimí de chuid na scoile cónaithe í Angelica a dhíríonn ar chláir ábhair.

Rith Angelica tar éis an seoltóir chuig an locomotive. Tá sé contúirteach traein a fhágáil díomhaoin i bhfad ó chathair ar an bpláinéad seo. Mura ndéanann tú an locomotive a dheisiú, d’fhéadfadh go mbeadh stoirm agat nó go mbeidh tréada scotosaurs fiáine timpeall ort, agus ansin ní féidir leat dul tríothu ach le tacaíocht sheachtrach. Dá bhrí sin, más féidir léi cabhrú fiú beagán, ba chóir di cabhrú.

- Stop!

I gcarráiste eile, fuair an seoltóir ríomhchláraitheoir sinsearach den chéad chatagóir agus cuireadh an obair de chúram air láithreach. Bhí osna faoisimh ag Angelica. Rinne siad dearmad láithreach uirthi, agus fágadh láithreach í ina haonar.

Bhreathnaigh mé timpeall.

Ní raibh aon fuinneoga ar an traein, agus bhí sé an-díspreagadh do dhuine ar bith dul go dtí an dromchla an phláinéid i bhfad ó chathracha. Lá breá a bhí ann inniu, ach fiú anois braitheadh ​​nach raibh go leor aer ann, ach go raibh go leor eisíontais eile ann agus d’fhéadfá comhfhiosacht a chailleadh agus tuairteála tráth ar bith. Ach bhí sé an-álainn. Chonaic Angelica rud nach bhfaca sí riamh cheana agus thóg sé a anáil uaidh. Bhí lúcháir uirthi fiú nuair a fuair sí deis chomh neamhchoitianta an domhan a fheiceáil ón bpointe seo.

Bhí fathach an gháis dhearg ar crochadh os cionn na spéire sna huaireanta maidine seo, ag cur bac ar an gcuid iomlán íochtair den léaslíne. Ní raibh aon teas uaidh, ach bhí gach rud timpeall líonta le machnamh bándearg ar an bhfuinneamh a bhí air.

Cé mhéad spáis a bhí le feiceáil ón mbóthar go dtí an chathair - tógadh é ar fad le beairic aon-scéal nó tithe gloine a d'fhostaigh dhá thrian isteach sa talamh, áit a ndearnadh fuinneamh na réalta a chlaochlú i bprátaí agus cucumbers. Bhí an chuid is mó de na foirgnimh chónaithe tréigthe agus lootáilte cheana féin; níor fhan daoine ina gcónaí ach sa chuid lárnach den lonnaíocht.

Beagán níos faide ar shiúl, taobh amuigh den chathair, tháinig conablach ollmhór spásárthaigh suas. Bhí sé leathan agus d'airde doshamhlaithe. Bhí sé scanrúil. Ró- gigantic agus ridiculously gearrtha. Le cásáil caite as a raibh an chuma ar phíosa ceirmeach éigin ar tí titim amach. I roinnt áiteanna, bhí scafall fós ann, agus rinne sé seo an spásárthach níos gránna agus níos mó fós.

- Go gairid beidh sé ag eitilt ar shiúl agus ní bheidh aon rud fágtha anseo ar chor ar bith.

shudded Angelica; níor thug sí faoi deara conas a d'éirigh daoine eile as an traein. In aice léi sheas fear stooped le aghaidh dubh ó deannaigh. Oibrí ó láithreán tógála spáis nó ó chairéal mianraí, rinne Angelica buille faoi thuairim. Thóg an fear sip fhada as an mbuidéal a bhí ina láimh. Ar feadh nóiméad bhí an chuma air go leor sean di.

Thug an t-oibrí faoi deara a sracfhéachaint.

— An cuimhin leat conas a thosaigh siad á thógáil?
- Ní hea, níor rugadh fós mé
- Ní cuimhin le duine ar bith níos mó. Bhí sé seo ceaptha a bheith ar an long luaidhe na sraithe ar fad. Bhí pleananna ann ráta dhá long a bhaint amach in aghaidh na bliana... - chuaigh radharc an fhir as feidhm go hiomlán.

Thóg sé sip eile agus stán sé ar an buidéal Isabella ina lámha. "Isabella" branda fíona áitiúil. Tá blas cosúil le leá gloine measctha le beagán mil.

“Bhí gach rud doomed ón tús, ach gach bliain d'éirigh sé níos brónach. Mar thoradh air sin, bhí go leor "Isabella" againn i gcónaí. D'ól muid é um thráthnóna agus ag an deireadh seachtaine, agus nuair a d'éirigh an lionn dubh dofhulaingthe, thosaigh muid ag ól ar maidin. De réir a chéile, chuaigh an focal féin "Isabella" ar imirce ar bord na loinge - tugadh an t-ainm air.

— Shíl mé gur conradh fógraíochta é seo?
“Mar sin is fógrán é seo don easpa dóchais.”

Theastaigh ó Angelica a rá gurb é seo an t-aon seans le teacht amach as seo, agus tá sí ar dhuine de shé chéad buachaillí agus cailíní a roghnaíodh chun eitilt ar an long seo, cén t-uafás atá á rá aige? Ach níor leomh sí... Cad iad na cúpla céad duine as na milliúin a fhanfaidh anseo go deo?

Chonaic Angelica an scannán a taispeánadh do na chéad lonnaitheoirí.

Dúirt sé go bhfuil an córas réalta seo suite ag an bpointe optamach - go díreach i lár dhá chóras réalta móra. Dúradh go mbeadh an lucht siúil i gcónaí ag bogadh thart agus go gcaithfidís stop a chur le hathsholáthar agus scíth a ligean. Is é seo an “Tver nua” a d’fhógair an fógróir sa scannán go lúcháireach. Ní raibh a fhios ag Angelica ainm den sórt sin mar “Tver” chun meas a bheith agat ar temptingness na tairisceana, ach bhí guth an fhógraeora spreagúil lena díograis.

— Táimid idir dhá chóras caipitil, braitheann gach rud orainne amháin!
- Sea, táimid i bpoll le pictiúrlann amháin agus i siopa dumpling, nach bhfuil aon rud le déanamh ann.

Sa físeán, rinneadh cur síos ar an bplainéad féin mar ionchas rosy, ach go deimhin, fuair an t-ionchas bás beagnach díreach tar éis don scannán a bheith críochnaithe.

Fiú sa chéad ghlúin de choilíneoirí, bhí innill nua le feiceáil, nó in áit, prionsabail nua gluaiseachta, arís eile smaoineamh athraithe ar achair sa spás. D'athraigh sé seo go mór an dearcadh i leith an Phláinéad. Anois bhí sé ina fhoirgneamh useless, dearmadta neamhchríochnaithe. Ní cúige fiú, ach tearmann d'éiccentrics beagnach gan áitiú.

Bhí sé seo amhlaidh dhá ghlúin ó shin roimh Angelique agus tá sé fós mar an gcéanna anois. Gach duine a d'fhéadfadh tic as seo.

Rinne Angelique casacht. Ar ndóigh, tá friotaíocht aici in aghaidh an atmaisféar seo, ach fós ní féidir léi aer den sórt sin a análú ar feadh i bhfad.

“Tá sé go maith go n-eiteoidh mé as seo go luath,” a cheap sí. “Tá sé scanrúil, ar ndóigh, cad atá amuigh ansin i gcéin, ach is fearr riosca a ghlacadh ná aiféala a dhéanamh ar feadh an chuid eile de do shaol nach ndearna tú iarracht.”

D'fhill sí ar an taobh istigh den traein, ag fanacht go ndéanfaí é a dheisiú, i bhfolach taobh thiar den ghaireas scagacháin aeir.

Teach an fhir chéile

Nuair a dhúisigh Angelica, bhí eagla uirthi ar dtús faoin áit nach raibh aithne uirthi, ach ansin chuimhnigh sí ar an áit a raibh sí. Tá sí ag teach a fir. Ag breithiúnas leis na fuaimeanna lasmuigh den doras, tháinig sé abhaile ar deireadh.

D’éirigh Angelica cóirithe go tapa, slachtmhar a cuid gruaige agus d’fhéach sé amach an doras go cúramach.

Fear céile. Sea, tar éis a naoi d'fhéadfadh sí glaoch air sin, sheas sé os comhair an scátháin agus iarracht ar an léine a thug sí. Bhí traidisiún ann, scríofa go cúramach sna treoracha, go dtabharfadh cailín léine dá rogha féin ar an gcéad chruinniú di.

Thaitin an bealach a d'fhéach sé uirthi go mór. Bhí figiúr maith ag an bhfear céile, bhí sé ard agus matáin. Rinne na cailíní go léir a roghnaíodh don eitilt staidéar ar ghrianghraif de na fir a bheadh ​​ar an long. Go dtí le déanaí, níorbh fhios cé na péirí a roinnfeadh ríomhaire na loinge isteach iontu, agus chaith na cailíní uaireanta ag féachaint ar ghrianghraif de na hiarrthóirí go léir as a chéile, ag fiafraí díobh cé ba mhaith leo a bheith ina gcomhpháirtí. Ag an nóiméad sin, chinn Angelica go raibh an t-ádh léi b'fhéidir.

Bhí an léine a thug Angelica bándearg le waist líonta. Chas an fear céile timpeall os comhair an scátháin ar an mbealach seo agus sin le léiriú sásta, ach níor chas sé riamh chun aghaidh a thabhairt ar Angelica.

- An maith leat é?
- Sea, léine iontach, is maith liom é. Nach raibh a leithéid ann do na fir?

Bhain an fear céile as a léine agus chaith sé ar chathaoir é, é gléasta ina ghnáth-éide leifteanant.

Thug Angelica cárta beag plaisteach dá fear.

- Cad é seo?
- Seo é an spré.
- Tá spré go maith.

Scanadh an fear céile an cárta agus bhí sé gruama.

- An beag é seo?
- Tá na scoláireachtaí ar fad ann don am ar fad a ndearna mé staidéar ar an scoil chónaithe, níor chaith mé ach rud ar bith, níor thosaigh mé ag obair go fóill, sin é a shábháil mé suas...

Rinne an fear céile aghaidh ghéar, ach cheangail sé an cárta ar a ghuthán póca láithreach chun iad a chur chun sochair ina chuntas.

- Ceart go leor, cad a chonnaic tú?

Is deasghnátha eile é mias a chócaireacht nach mór do chailín a dhéanamh nuair a bhuaileann sí léi den chéad uair.

- Borsch.
- Tá Borscht go maith.

Trotted an leifteanant isteach sa chistin cosúil le muc ocrach.

- Cén cineál borscht é seo? Tá feoil sa borscht, agus is é seo an biatas agus anraith cabáiste...
- Bhuel, níl aon fheoil inár n-chandam laethúil, níl ann ach ciúb bouillon.
- Níl sé sa chandam, ach tugann siad do dhaoine eile é ar bhealach éigin, sábhálann an teaghlach é le haghaidh ócáid ​​​​den sórt sin.
- Níl teaghlach agam, is as dílleachtlann mé...

Bhí sos míthaitneamhach ann; d’ith an leifteanant fear céile, ag iarraidh gan aon goile a léiriú.

- Níor bhuail tú liom.

Thug Angelica le fios nach ndearna a fear céile an dóiteán go foirfe freisin.

- Tá tú déanach.
- Tharla timpiste, d'éirigh líonra néarúil an innill ghluaiste neamhchothrom, tháinig eagla air roimh scáthanna ó chlocha móra agus níorbh fhéidir dul níos faide, bhí orainn ríomhchláraitheoir a nascadh chun a mhodúl iomlán amhairc a athoiliúint. Ba chóir go bhfaca tú cé chomh máistreacht a rinne sé é!
“Beidh leithscéalta i gcónaí,” a dúirt an fear céile arís, ag déanamh Angelica ciontach arís láithreach.

Tar éis dó an anraith a chríochnú, d'éirigh leis an bhfear céile an teach a fhágáil láithreach.

- Táim ag traenáil, slán.
- Slán.

Agus í fágtha ina haonar i dteach duine eile, ní raibh a fhios ag Angelica cad ba cheart di féin a dhéanamh. Mhair an lá tamall an-fhada. Rinne sí iarracht rud éigin a léamh, rud éigin a ghlanadh, staidéar a dhéanamh ar rud éigin, ach thit gach rud as a lámha.

Ba é an rud ba mheasa ná an éiginnteacht – cathain a fhillfidh m’fhear céile?

Chinn sí glaoch air. Phioc an fón póca suas an fón. Bhí fón póca an-fhaiseanta ag m’fhear céile, róchostasach gan a bheith ina sheó. Astu siúd a seachadadh i mbaisceanna ón mórthír. Liathróid dhubh ag bogadh timpeall an tseomra beagnach go ciúin. Cosúil le bumblebee, an méid liathróid leadóige, gan sciatháin, agus leanann a fear céile i ngach áit. Cosúil leis an seoltóir sin ón traein, ag fónamh mar chúntóir pearsanta amháin.

D'fhreagair an fón póca an glao agus chuir sé craoladh an tatami ar siúl, áit a raibh an fear céile i shorts wrestling fite fuaite go daingean le wrestler eile agus bhí sé chomh paiseanta faoin troid nach bhféadfadh a ghuthán póca a insint dó go raibh duine éigin ag glaoch. Rinne an fón póca ciorcail thar an tatami ag iarraidh é féin a thaispeáint. Ar deireadh, chonaic an fear céile é, ach d'fhuascail sé é.

- Ansin beidh muid ag caint!

Ach níor ghlaoigh sé ar ais.

Tháinig mo fhear céile sa tráthnóna, beagán faoin mbord. Ceiliúradh lá breithe cara ag barra. Ar ndóigh boladh sé "Isabella."

- A bhean chéile, an bhfuil treoracha agat?
- Ith.
- Bhuel, a ligean ar dul.

***

Níor thaitin le Angelica na treoracha a leanúint. Fizra-fizroy, ach fós ní leor. Is é an rud is measa ná an boladh a fhanann sna nostrils. Boladh strainséir. Ní raibh sé imithe fiú tar éis lá. "Tá sé de shaghas éigin botún!" - bhí sé ag sníomh i gceann Angelica. Ní féidir é seo a bheith amhlaidh, maireann an eitilt tríocha bliain, le linn an ama seo ní mór duit triúr leanaí ar a laghad a bhreith, nó ní bheidh ach seandaoine ag eitilt go dtí an domhan nua. Ach ní féidir liom maireachtáil mar seo chomh fada!

Mar sin féin, mhair sé seo dhá sheachtain, chaith an fear céile a laethanta ar fad le cairde nó ag an obair, agus níor chaith sé ach am léi sa tráthnóna le haghaidh na nósanna imeachta a fhorordaítear de réir na dtreoracha. Thairis sin, tháinig siad níos faide agus níos faide.

Coicís ina dhiaidh sin, phléasc Angelica.

- Fágfaidh mé thú!
- Imigh leat, tógfar an chéad long eile i gceann céad caoga bliain, má thógtar ar chor ar bith í.
- Ní gá duit mé ar chor ar bith! Níl uait ach do chairde! Cén fáth a bhfuil teaghlach de dhíth ort ansin?! An bhfuil a fhios agat fiú cad é an teaghlach?
- I ndáiríre, níl a fhios agat cad is teaghlach ann. Bhí gnáth-thuismitheoirí agam agus fós féin agam, ach is as dílleachtlann thú - níl aon smaoineamh agat conas iad féin a iompar. Chaith tú do shaol ar fad i ngrúpa cailíní agus róbait - cén chaoi a bhfuil a fhios agat conas iad féin a iompar le fear!

Mar thoradh air sin, chaill Angelica an cath seo go mothúchánach agus rith sí isteach sa seomra leapa, chaith í féin ar an bpiliúr agus roar go fíochmhar ar feadh roinnt uaireanta.

Is mó a ghortaítear sa sliocht faoi thuismitheoirí. Angelica roared cosúil le beluga. Ní raibh aon smaointe speisialta aici fiú ag an am seo. Phróiseáil sí gan cúnamh agus uaigneas isteach in aibhneacha deora agus caoineadh.

***

An tráthnóna dár gcionn, tháinig an fear céile chun Angelica agus, mar is gnách, d'éiligh go leanfaí na treoracha.

“A bhean, tá sé in am tosú, cén fáth nach bhfuil tú sa leaba fós?”

Is cosúil go bhfuair sé blaiseadh de agus go raibh baint aige lena saol mall i rith na seachtaine seo.

- Fuck as.
- Ach na treoracha? - Bhí ​​ionadh ar an bhfear céile, cosúil le piscín ag radharc na liathróide.

- Rinne mé staidéar maith uirthi. Laethúil - roghnach. Ní bhaineann smachtbhannaí ach le leanaí a bheith as láthair sa chéad dá bhliain. Níl daoine eile. Mar sin, téigh a chodladh.

Theith an fear céile chun a shócmhainní a chosaint:

“Mura dtaitníonn rud éigin leat anois, níl le déanamh agat ach leanúint ar aghaidh, agus rachaidh tú i dtaithí air.” Ar dtús ní raibh mé an-sásta, ach rinne mé iarracht orm féin agus anois táim meáite ar na treoracha a leanúint go docht, fiú na pointí le réiltín do mhic léinn den scoth. Rinne tú staidéar ar an matamaitic, nach ndearna? Tá sé cruthaithe go matamaiticiúil go n-oibríonn an algartam meaitseála go foirfe. Teoirim Albinsky! Is lánúin iontach tú féin agus mise, ní thuigeann tú go fóill...

— Ar ndóigh rinne mé staidéar ar an matamaitic, is ríomhchláraitheoir mé! Ná inis nonsense dom. Déanann algartam teoirim Albinsky réamh-mheaitseáil idéalach le dóchúlacht 100% ach amháin nuair a oibríonn sé ar shonraí iomlána, agus ní fios cad ar a bhfuil an moladh a rinne an commissariat bunaithe. Dála an scéil...

Thit Angelica ina tost go tobann agus smaoinigh sí ar rud éigin. Lean an fear céile:

— Ar ndóigh, déanann an commissariat gach rud bunaithe ar na ceistneoirí a líonamar. Chomh maith le sonraí poiblí fúinn ó fhoinsí rialtais. Chomh maith le bunachair shonraí leighis... Is leor na sonraí seo don algartam.

Níor éist Angelica leis, chuaigh sí ar líne agus sheol sí go leor iarratas. Go tobann dhorchaigh a aghaidh.

- Cad? - Bhí ​​eagla ar mo fhear céile.
- Tá aithne agam ar roinnt hackers, ní go pearsanta, ar ndóigh, ach ar líne. Tá bunachar sonraí acu faoi áitritheoirí uile an phláinéid. Beagnach ó na chéad ghlúine de lonnaitheoirí. Is é seo an rud is iomláine atá ann, dá n-íoslódáil mé é, d'fhéadfainn é a luchtú isteach san algartam molta mé féin agus féachaint cé a bheadh ​​i mo chluiche idéalach.
- Come on, an dóigh leat go bhfuil an commissariat mícheart? Come on, teacht ar, beidh mé cinnte an freagra!
- B'fhéidir, ach ní féidir linn a sheiceáil, tá an bonn íoctha, ní thugann siad ach é a thabhairt ar shiúl, murab é do shean-aithne é, ní fiú labhairt liom. Agus anois níl aon airgead agam.

D'fhéach Angelica a fear céile go díreach sna súile. Tháinig an fear céile níos gaire don scáileán agus d'fhéach sé ar an bpraghas a bhí á iarraidh, a shúile ag leathnú beagán.

- Bhuel, abair liom an t-airgead seo a thabhairt duit agus tarlaíonn sé go roghnóidh an algartam mé arís. An ndéanfaidh tú gach rud a fhorordaítear leis na treoracha gach lá?

Chlaon Angelica go ciúin.

- Cad a tharlóidh má iarraim rud éigin speisialta? Bhuel, ní gach uair, ach ar a laghad uaireanta?

Chlaon Angelica arís, cé go raibh eagla éigin ina súile.

- Nach miser é d'fhear céile, a stór! Fón póca, tabhair an oiread airgid agus atá de dhíth uirthi don cheannachán seo agus dúnfaimid an cheist seo!

***

Chaith siad na huaireanta ina dhiaidh sin ag cur an timpeallacht ar bun chun na háirimh riachtanacha a dhéanamh. Íoslódáladh bunachar sonraí faisnéise faoi dhaoine, ach tharla go raibh sé i bhfad níos mó ná mar a bhí Angelica ag súil leis. Thóg sé i bhfad ag fanacht leis na petabytes dÚsachtach a íoslódáil.

D'éirigh an fear céile neirbhíseach agus rinne sé iarracht i gcónaí an próiseas a rialú, de réir dealraimh eagla go ndéanfadh Angelica na torthaí a ionramháil ar bhealach éigin, ach ní raibh sé seo ag teastáil uaithi féin ar chor ar bith, níor theastaigh uaithi ach an fhírinne ionraic a fháil amach.

D'áitigh an fear céile go n-úsáidfí go díreach an t-algartam céanna a léiríodh ar shuíomh Gréasáin an Choimisiúin um Pósadh, go díreach mar an gcéanna. In ainneoin go raibh halgartaim níos nuaí ann cheana féin nach raibh difriúil, go bunúsach, ach a d'oibrigh níos tapúla, d'aontaigh Angelica agus d'íoslódáil sé an leagan riachtanach de chóid foinse an algartam molta ón stór commissariat.

Bhí an oirchill chomh dofhulaingthe sin gur aontaigh sí nuair a tharraing sé uirthi na treoracha a leanúint. Mar sin bíodh, rud ar bith le d’intinn a bhaint as.

Ar deireadh bhí gach rud luchtaithe agus réidh. Chuir Angelica tús leis na ríomhanna. Sheas an fear céile ar chúl na cathaoireach agus d'fhéach sé ar a cuid oibre. Rialú agus taitneamh a bhaint as. Fós féin, nuair a dhéanann duine jab maith, is deas féachaint air. Go háirithe má tá sé do bhean chéile.

Roinneadh na sonraí i bpacáistí aonfhoirmeacha agus scaipeadh iad ar na mílte croíthe ríomhaireachta. Iolraíodh maitrísí faoi mhaitrísí, teanntóirí faoi tensors, agus scálaigh faoi gach rud. Scoilt an buailteoir digiteach sonraí ón bhfíorshaol, ag baint astu draíocht na bpatrún ceilte atá dofheicthe ag aigne an duine.

Ar deireadh thug an meaisín freagra. Is é an cluiche iontach do Angelica... gáire an fear céile. Neighed cosúil le capall néaróg.
- Conas is féidir é a bheith? Cad atá tú, a leispiach?
Ba é Kuralai Sagitova áirithe an lánúin idéalach.
“Tá mo shaol i mo chónaí i dormitory ban, ach níor tharla aon rud mar seo riamh ann, b’fhéidir go ndearna muid botún áit éigin!”
“Ha-ha-ha,” lean an fear céile.

Fuair ​​​​sé próifíl Kuralai ar líonra sóisialta oifigiúil na lonnaíochta. Ar an drochuair, tógadh an grianghraf sa chaoi is go raibh sé dodhéanta a thuiscint cad a bhí ar an duine i ndáiríre.

- Bhuel, má tá grianghraf mar sin ann, is dócha go bhfuil sé chomh scanrúil le carbán airgid, cé eile a phostálfadh rud éigin mar sin? D'fhan Angelica ina tost mar bhí grianghraf de phiscín ar a próifíl aici.

“Tá a cosa cam, is cinnte go bhfeiceann tú é!” - Stán an fear céile agus níor lig sé suas.
- Ha-ha-ha! Téigh chuig do scarecrow - an féidir liom airgead a thabhairt duit le haghaidh tacsaí?
- Níl aon rud ag teastáil uaim! - D'éirigh Angelica neirbhíseach.

Go dtí go déanach san oíche, sheiceáil Angelica na torthaí. An bhfuil earráid áit éigin? Bhí a fear céile fós ag gáire uirthi ó am go chéile agus chuir sé chuig strainséir mistéireach í, ach dhiúltaigh Angelica go feargach. Níorbh fhéidir léi an earráid a aimsiú sna ríomhanna, ach bhí sé fós i bhfad ró-dhi.

Rinne Angelica deifir chun lámhleabhair a léamh le haghaidh halgartaim a tógadh ar bhonn theoirim Albinsky, agus chuir sí feabhas mór ar a bonn matamaitice. Go háirithe, d'fhoghlaim sí go roghnaíonn an algartam "an duine a mbeidh tú sásta go bunúsach leis." Ní raibh a fhios ag Angelica conas é seo a aistriú go litriúil, ach fuair sí an tuiscint. Is é an rud is mó ná nach raibh aon léiriú díreach ann go raibh comhpháirtí den ghnéas eile á lorg.

Níorbh fhéidir aon mhíniú eile a fháil.

***

Maidin bheag a bhí ann agus chuaigh m’fhear céile, mar is gnách, chuig oiliúint, agus ansin chun oibre. Fágadh Angelica sa bhaile ina haonar.

Cad a tharlaíonn má tá sé fíor? Cad a tharlaíonn mura bhfuil aon earráid ann? Rinne Angelica iarracht a shamhlú cad é mar a bheadh ​​​​sé a saol iomlán a chaitheamh le bean eile. Thosaigh sí fiú ag lorg freagraí sna treoracha; ar an Idirlíon bhí leaganacha leathnaithe de threoracha an chosmonaut le breiseanna agus tuairimí, a bhí molta le haghaidh staidéir ag oibrithe speisialaithe amháin, ach a bhí ar fáil go héasca idir an dá linn. Mar sin féin, níor clúdaíodh aon rud mar seo ann.

Ach bhí clásal ann faoi neamhdhílseacht, áit a dúirt sé “tá forais le gabháil do ghníomhaíochtaí sonraithe le fear eile seachas an fear céile...” agus ansin liosta pionós. Is é sin, go teicniúil, de réir na dtreoracha, is féidir leat a dhéanamh cibé rud is mian leat le bean eile, ní mheasfar go bhfuil sé cheating. Ní hé go raibh Angelica ag dul, ach rinne sí nóta ina cuimhne.

Tar éis roinnt ama, fuair Angelica í féin ag léamh blag Kuralai. Ní raibh mórán postálacha ann, ach thaitin a bealach smaointeoireachta le Angelica. Rinne Kuralai cur síos go híorónta ar chuimhneacháin ó shaol na coilíneachta; bhí an chuma ar an scéal go raibh sé greannmhar agus úr agus ag an am céanna ag teacht le smaointe Angelica féin.

I gceann dhá lá bhí an Isabella ceaptha éirí de thalamh. Ba é seo, ar ndóigh, príomhscéal na meán cumarsáide go léir.

Nuair a scríobh Kuralai faoi seo, shocraigh Angelica agus scríobh sí chuici i dteachtaireacht phearsanta go raibh sí ag eitilt freisin agus go bhféadfadh sí a insint faoi. Rinne siad teagmháil láithreach leis na teachtaireachtaí agus rinne siad comhrá ar feadh leath an lae. Bhí suim ag Kuralai i ngach rud - bhí áthas uirthi le scéalta Angelica, agus bhí áthas ar Angelica, mar níor éist sí léi chomh cúramach sin riamh.

- Bhuel, tá an t-aonad imbhreithe ró-chasta le cur ar long!
- Cad nonsense! An féidir leat a shamhlú cé mhéad bia a theastaíonn ón slua iomlán seo de dhaoine, agus cé mhéad spáis agus uisce? Agus ba chóir go léir seo eitilt! Níorbh fhéidir ach na feadáin suiteála agus tástála le DNA a sheoladh chuig an bpláinéad nua, agus bheadh ​​an long trí huaire níos lú.
- Cén fáth mar sin?
- Bhuel, ar an gcéad dul síos, ní féidir linn é a dhéanamh. Is coilíneacht ar gcúl sinn. Ar an dara dul síos, níl go leor muinín againn as meaisíní chun daonra a sheoladh chuig réalta eile a bhfásfaidh an meaisín. Cad a tharlóidh má thiteann díon an ghluaisteáin mar an innill ghluaiste sin a raibh tú ag caint faoi? Cén cineál daoine a eitilt go pláinéad eile ansin? Is seanscoil í bean, iontaofa, réasúnach - mar sin déanaimis do phlean tríocha bliain a chur i gcrích.
- Fan, conas nach féidir linn muinín a bheith againn as an ionad imbhreithe má thagann muid go léir as féin?
- Éist, is ríomhchláraitheoir tú, tá muid ag déanamh meaisíní le fada an lá nach dtuigimid go hiomlán. Táimid sásta go n-oibríonn siad an chuid is mó den am, agus má bhriseann siad, tagann ríomhchláraitheoir, ach amháin má thugtar earráid faoi deara. Agus má fhásann na leanaí suas agus go n-éiríonn siad scitsifréine, beidh sé ró-dhéanach le teacht. Tharla a leithéid de scéal, mar shampla, ar Ceres-3. Fuair ​​​​an choilíneacht ar fad bás ansin.
- Tá sé níos éifeachtaí fós. Sa deireadh, táimid go léir ón ionad imbhreithe agus is cosúil nach bhfuil aon rud ann :)
- Ha ha, sea, ar ndóigh, sin é go léir. Is cosúil gur chuala tú go leor bolscaireachta oifigiúil :)
- Ach mar?
- Tá! Tar agus inis dom :)

Ní raibh Angelica ag súil go dtarlódh gach rud chomh tapa sin. Bhí mearbhall uirthi. Ar an taobh eile de, ní raibh ach cúpla lá fágtha roimh an tús agus is cosúil go raibh sé dodhéanta a mhalairt de fhírinne a fháil amach.

Bhí Angelica réidh. Chíor mé mo chuid gruaige, chuir mé orm smidiú, gúna mé, agus rinne mé réidh le dul amach. Nocht mé agus d'athraigh mé mo chuid fo-éadaí ionas go raibh an dath céanna ar an mbun agus ar an mbarr. Nuair a bhí gach rud go breá, d'fhéach sí uirthi féin sa scáthán. “Bhuel, is cinnte go mbeidh mé ag dul ar dháta, cé go bhfuil tú ag breathnú,” a cheap sí agus d’fhág sí an teach.

Bhí teach Kuralai ar imeall na cathrach. Níos faide ná an imeall, i gceantar tréigthe ach deas. Ag éirí as an tacsaí, bhí mearbhall ar Angelica. Bhí feirm iomlán anseo, bhí ainmhithe i pinn, agus in aice láimhe bhí tithe gloine ina raibh duine ag siúl. Is léir nach róbait iad seo, ach daoine.

Bhuail Angelica go cúramach ar an doras. Chualathas coiscéimeanna taobh amuigh den doras agus d’oscail Kuralai an doras. Stán na cailíní, súile leathan ar a chéile.

- Mam, daid, féach cé a tháinig.

Tháinig beirt seanóirí amach as doimhneacht an tseomra agus bhí néal orthu. Sheas Angelica taobh istigh den seomra, sheas sé in aice le Kuralai agus ba léir nach raibh siad inaitheanta taobh amuigh. Cosúil le cúpla comhionann. Tá na figiúirí céanna, na aghaidheanna céanna, fiú na stíleanna gruaige cosúil.

- Conas is féidir é seo? — crochadh an cheist san aer gan freagra.
- Máthair, athair?
- Deirfiúr?

***

Lá seolta Isabella. Féachann Angelica agus a deirfiúr air ó theach a dtuismitheoirí ar imeall na cathrach. Beirt chailíní beaga ag dul timpeall ar Angelique. Chuaigh an chuid is mó de na daoine fásta chun féachaint ar an seoladh ón suíomh tionsclaíoch ar chríoch an chosmóid; níor ceadaíodh leanaí ann mar gheall ar radaíocht mhéadaithe ag an seoladh, agus mar sin b'fhiú do thuismitheoirí mionlaigh a bhí réidh chun suí lena leanaí an lá sin a meáchan a fháil. in ór.

- Nílimid i gcroílár na n-imeachtaí ar chor ar bith, nach gceapann tú?
- Ba cheart go mbeadh an té a dhiúltaigh imirt sa dráma thíos leis mar gheall ar dhrochshuíocháin sa halla éisteachta...
“Ha-ha...” gáire an deirfiúr. “Nach bhfuil aiféala ort gur dhiúltaigh tú eitilt?”

D'fhéach na cailíní ar a chéile agus gáire.

— An bhfanfaidh tú linn nó an rachaidh tú go d’áit?
- Má fhágann tú, ar ndóigh, fanfaidh mé. Tá an oiread sin againn...
- Tá Mam ar mire fút agus faoi na cailíní, beidh sí sásta.

Ar na spéire, thosaigh an spásárthach ag téamh suas a innill. Bhí an spéir ar fad os cionn na cathrach clúdaithe le scamaill, soilsithe ag solas corcairdhearg na réalta áitiúla.

“Chuala mé go bhfuair siad dhá “chineál dílleachta” eile cosúil leatsa inné. Rinne an Coimisiún imscrúdú oifigiúil. Dealraíonn sé gur sheol an t-ionad imbhreithe, nuair a fuair sé cúpla, na leanaí “breise” go léir chuig scoil chónaithe mar gheall ar earráid bogearraí.
“Is dócha go bhfuil ifreann ar siúl ann anois.”
“Is dócha… Tá siad ag iarraidh a fháil amach ar tugadh an fabht seo isteach anseo nó ar tháinig sé ón bpríomhchathair leis cheana féin…

Tosaíonn an spásárthach a innill a roar. Tá an comhaireamh síos ag tic ar gach monatóir ar an phláinéid. Tarlaíonn an seoladh na mílte ciliméadar ón bpointe breathnadóireachta, ach creathadh an domhan fós agus cloistear tormáin i bhfad i gcéin.

Is féidir leat na cainteoirí a chloisteáil ar an scáileán steirió sa seomra leapa ar an dara hurlár den fhoirgneamh ag tachtadh le áthas. B'fhearr le m'athair fiú féachaint ar imeachtaí den sórt sin i gcraoltaí le tuairimí ó speisialtóirí, agus bhí na cailíní ag iarraidh a fheiceáil lena súile féin.
Thosaigh an comhaireamh síos réamhthosaithe, agus tháinig an-áthas ar an bhfógróir, cosúil le fógróir fáinne roimh chluiche dornálaíochta ...

- Lá iontach é seo dúinn go léir! Déanaimis réidh don turas ar ais go cooooosmoss!!!

Ar deireadh, imíonn an spásárthach ón talamh agus ardaíonn sé go dtí roinnt ciliméadar ar airde.
Go tobann, bhuail sruth tine an áit mícheart. Bhí sé mar a bheadh ​​spréach gheal ag splancadh ó dhromchla na loinge. Ó achar ba chosúil go raibh sé beag bídeach, ach is ar éigean a chuaigh tromlach ollmhór na loinge go dtí an taobh. Rinne an córas rialaithe iarracht an long a leibhéalú agus d'éirigh leis go héasca. Fuair ​​na hinnill ar an taobh clé comhartha chun sá beag a chur leis, chuaigh an long sa treo ceart agus d'éirigh léi ar feadh soicind.

Phléasc an t-inneall.

Leathnaigh an tine go dtí na dabhcha breosla, agus phléasc siad lasracha. Tháinig borradh air chomh hard sin gur líon sé leath an leathsféar neamhaí le tine.
Briseann cabhlach na loinge ina roinnt píosaí agus titeann sé síos ar an gcathair. Go ceantair chónaithe, go dtí an t-ionad imbhreithe, go dtí an suíomh tionsclaíoch agus an mhonarcha, go dtí na feirmeacha, go dtí an stáisiún traenach... Tá an spás iomlán thart ar raic an Isabella ar lasadh in ifreann de bhreosla ocsaídeach. Tarlaíonn an tubaiste chomh tapa sin go mbíonn gach duine gan urlabhra.

Gabhann an deirfiúr Angelica, grabs sí na páistí, screadaíl na leanaí.
Is ar éigean go mbíonn am acu suí síos agus a súile a dhúnadh sula mbíonn siad clúdaithe ag tonn soinneáin. Carr a iompú, díonta a bhaint de thithe, crainn a bhriseadh agus imeacht chomh tapa agus a bhí an chuma air.

Thit daoine ceann thar sála go talamh, ach, ar an drochuair, níor gortaíodh aon duine go dona. Bhí sé scanrúil, séideadh na fuinneoga sa teach amach agus briseadh miasa, rinne an deannach dodhéanta rud ar bith a fheiceáil níos faide ná deich méadar, ach ní raibh an damáiste rud ar bith níos measa ná na glúine briste. Tháinig gaolta níos sine amach as an teach a bhí briste; de ​​réir dealraimh, bhí siad sláintiúil freisin. Mhothaigh Angelica na leanaí arís agus d’fhiafraigh sí an raibh gach rud ceart go leor.

Rinne an deirfiúr iarracht piaraí isteach i gcéin, squinting a súile, ach ní raibh sí in ann faic a fheiceáil. Bhí ionadh uirthi.

- A Dhia, an oiread sin daoine agus rud ar bith fágtha!

D'fhéach Angelica freisin i dtreo na tubaiste agus ní raibh sé in ann dul ar shiúl anois.

“B'fhéidir go bhfuil rud éigin fágtha fós,” a dúirt Angelica agus lámh amháin a chur ar a boilg agus barróg a chailíní beaga leis an gceann eile.

Bhí an chuma ar an bhfón póca gan choinne. Bhí sé aisteach an líonra ceallacha a fheiceáil ag feidhmiú tar éis tubaiste dá leithéid. Rinne an liathróid dhubh roinnt ciorcail thart ar Angelica, ag cinntiú tríd an scamall deannaigh gurbh í a húinéir agus labhair sé amhail is nár tharla aon rud.

— Teachtaireacht ó fhreastalaí an ionaid seirbhísí cathrach ilfheidhmeach uathoibrithe. Ós rud é go bhfuair na tuismitheoirí eile go léir bás sa tubaiste a tharla dhá nóiméad déag agus daichead a cúig soicind ó shin inniu, tá do sciar i stádas tuismitheora na beirte cailíní ar an gceann is mó anois. Agus na cúinsí nua á gcur san áireamh, tá an ceart agat anois chun teideal tuismitheora shingil a fháil agus an méid céanna tacaíochta leanaí á choinneáil agat. Ar mhaith leat iarratas ar athchlárú stádais a chruthú?
— Ach…

Bhí Angelica gan urlabhra agus d'fhéach sé ar na leanaí. Ar thuig siad anois cad a dúradh nó nár thuig? Is cosúil nach bhfuil. Ach róbait, is meaisíní gan chroí thú... Bhí Angelica ag iarraidh an freastalaí a sheol an teachtaireacht seo go pearsanta a scrios, ach ag glacadh leis gur tháinig sé slán ón tubaiste, bhí sé i bhfolach áit éigin an-domhain faoi thalamh...

- Tá brón orm, Angelica, níor thuig mé do fhreagra.

Chuir ton dea-bhéasach an fhóin póca mearbhall ar Angelica agus tháinig laghdú ar a ionsaitheacht.

- Níl gá le “tuismitheoir aonair”, ach scríobh ansin... “mam”.

Foinse: will.com